Spellingwedstrijden zijn niet erg populair in Duitsland omdat de Duitse spelling relatief eenvoudig is. Hier zijn een paar tips over de Duitse spelling om je er doorheen te helpen; bekijk ook ons artikel over de Duitse uitspraak voor meer tips.
De Neue Deutsche Rechtschreibung
In 1996 werd een wet aangenomen die in 1998 in werking trad en waarmee de Duitse spelling werd hervormd. Er werd al lange tijd over gesproken om bepaalde inconsistenties in de Duitse spelling aan te pakken en het blijft zeer controversieel.
Aanvullende wetten werden aangenomen in 2004 en de meest recente dateert van 2017, waarbij een hoofdletter "ß" werd ingevoerd.
Alle nieuwe leerboeken en Duitse woordenlijsten zullen de moderne spelling en grammatica gebruiken, maar je kunt af en toe bepaalde oudere teksten tegenkomen die nog de oude spelling gebruiken. Het meest significant zijn de veranderingen in het gebruik van "ß" en het vrijwel uitsterven van "ph" voor de klank "f".
Op zoek naar Duitse lessen? Je kunt Duits bijles volgen via Superprof. Op het platform Superprof vind je een breed aanbod van ervaren bijlesdocenten Duits. Begin gerust met bijles en verbeter je taalvaardigheid!
Hoofdletters in het Duitse
Dit is erg verwarrend voor mensen die voor het eerst vloeiend Duits proberen te leren. Niet alleen woorden aan het begin van zinnen moeten met een hoofdletter worden geschreven, maar ook elk Duits zelfstandig naamwoord. Voor beginners in de Duitse taal is het heel praktisch, omdat het gemakkelijk is zelfstandige naamwoorden te herkennen, hoewel het soms een beetje moeilijk is ze te scheiden van namen.
Dit betekent echter dat je in titels alleen de zelfstandige naamwoorden en het eerste woord van de titel met een hoofdletter moet schrijven ("Die unendliche Geschichte" von Michael Ende). Zo blijft de grammaticale identiteit van elk woord duidelijk.
Dubbele & driedubbele letters in Duitse samengestelde zelfstandige naamwoorden
Bij het maken van de beroemde Duitse samengestelde woorden is de letter aan het eind van het ene woord vaak dezelfde als die aan het begin van het volgende.
Dit leidt tot dubbele letters, zoals in de woorden "Rauhhals" (keelpijn).
Wanneer het eerste woord eindigt op een dubbele medeklinker, worden alle drie de medeklinkers behouden: "Schiffahrt" (Schiff + Fahrt, een boottocht).
De Duitse Eszett (ß)
De "Eszett" stuit mensen die voor het eerst Duits leren vaak tegen de borst. De Duitse Eszett vindt zijn oorsprong in een s+z (Ess+Zett) (de ouderwetse s werd geschreven als een "f").
De twee werden zo vaak aan elkaar geschreven dat ze tot één letter werden samengevoegd. Als je echter een woord met Eszett moet schrijven op een niet-Duits toetsenbord, schrijf het dan als een dubbele "s" - "gross", niet "grosz".
Een van de grote veronderstelde prestaties van de nieuwe Duitse orthografiehervorming van 1996 was het gelijktrekken van wanneer "ß" te schrijven en wanneer een "ss" te gebruiken. Strikt genomen volgt "ß" op lange klinkers en "ss" op korte. Dus stress, met zijn korte "e" in het Duits, moet "Stress" worden geschreven.
Het verschil tussen "Maße" (maten) en "Masse" (massa) is de lengte van de klinker, en natuurlijk hun betekenis.
Er zijn echter enkele uitzonderingen: het woord voor straat wordt nu correct gespeld als "Strasse", ook al is de "a" lang, en het woord werd vroeger geschreven als "Straße". Verbijsterde studenten Duits vermoeden dat dit is veranderd om het schrijven van Duitse adressen gemakkelijker te maken voor buitenlanders.
Leer Duitse spreektaal om je te helpen integreren in het leven in Duitsland en vind in dit artikel Duitse apps om zelf Duitse lessen te volgen en online Duits te leren.
Dubbele medeklinkers in het Duits
Net als de "ss" verkort de verdubbeling van een medeklinker in het Duits de klinker ervoor. De woorden "rennen" (rennen), "Donner" (donder) en "Masse" hebben allemaal korte klinkers.
Denk bij het schrijven van Duits altijd aan de lengte van de klinkers. Zeer korte klinkers worden gevolgd door twee medeklinkers. Als er maar één medeklinkerklank volgt, wordt die verdubbeld.
Een medeklinker + klinkergroep daarentegen zal de klinker ervoor verlengen.
Wanneer volgt een "H" op een klinker?
Als de volgende medeklinker de laatste letter van het woord is, en de klinker lang is: "Mahl", maaltijd. Om het te onderscheiden van "Mal", tijd, dat een korte "a" heeft, wordt een "h" toegevoegd.
Het probleem hierbij is dat de "h" blijft staan, zelfs wanneer het basiswoord wordt verlengd ("Mahlzeit") of bij werkwoorden die van de stam worden gemaakt. Er zijn ook andere gevallen waarin de "h" voorkomt die niet zo duidelijk zijn, maar deze regel is vrijwel universeel: "Mahl", "Kohl", "Rohr", "Stuhl".
Soms lijkt de reden voor het gebruik van de "h" niet helemaal duidelijk, omdat de klinkerklank toch gevolgd wordt door een medeklinker+klinkergroep. Probeer goed te luisteren, en je zult merken dat klinkers die door een "h" worden verlengd, meestal iets langer zijn dan klinkers die door een medeklinker+klinkergroep worden verlengd.
Zoek je naar online lessen Duits? Online Duits leren is meer dan mogelijk via Superprof! Vind de online lessen waar jij naar op zoek bent.
Hoe gebruik je "I" en "IE"?
"Ie" is langer dan gewoon "i". Duitsers verlengen "i"s over het algemeen niet met de letter "h". In plaats daarvan gebruiken ze "ie" voor een lange "i".
Uitspraak van de letter "S" gevolgd door een "P" of een "T"
Wanneer een "s" aan het begin van een woord wordt gevolgd door de letter "p" of "t", wordt "s" uitgesproken als "sh". Daarom worden "Spiel" (spel), "stehlen" (stelen) en "Beispiel" (voorbeeld) allemaal met een eenvoudige "s" geschreven.
De Duitse "Ch"
Een "ch"-klank kan gemakkelijk verward worden met "sch" voor het ongetrainde oor. Hij wordt naar voren in de mond gezegd en komt na de letters "i", "e", "ie", "ö", "ä", "ü" of een medeklinker. Wees echter voorzichtig aan het eind van woorden: -ig ("Essig", "lässig", "richtig") wordt heel vaak hetzelfde uitgesproken als "-ich" ("endlich", "menschlich").
Woorden met -ich op het einde zijn meestal bijvoeglijke naamwoorden die gebouwd zijn op een zelfstandig naamwoord. Woorden die eindigen op -ig kunnen zelfstandige naamwoorden zijn ("Essig", azijn), bijvoeglijke naamwoorden ("lässig", ongedwongen) of bijwoorden of beide ("richtig", correct).
De tweede "ch" wordt in de keel gezegd en komt na de klinkers "a" en "o".
Het gebruik van "Y" in de Duitse spelling
De letter "y" wordt in het Duits uitgesproken als de letter "ü". Hij komt voor in vreemde woorden, vooral van Griekse oorsprong.
En daarmee zijn we gekomen aan het eind van dit artikel. Natuurlijk is het niet zo eenvoudig als wij hier besproken hebben, helaas. Je hebt bijvoorbeeld nog veel regionale dialecten. En dan moet je ook niet de straattaal uitsluiten, wat een grote rol speelt binnen de Duitse taal. Maar laat je niet ontmoedigen, begin gewoon en je zult zien dat je vanzelf beter wordt!
Vond je dit artikel leuk? Laat een beoordeling achter!
Laden...
