Soms kan schaken misleidend zijn. De Italiaanse Opening is daar een perfect voorbeeld van. De Italiaanse Opening is noch een opening noch een gambiet.
De naam staat voor een verzameling schaakopeningen die allemaal met dezelfde zetten beginnen. Eerst staan de koningspionnen tegenover elkaar in het midden van het bord, en dan verdedigen de paarden, aan de koningszijde voor wit en koninginnenzijde voor zwart, hen.
In algebraïsche notatie ziet het er zo uit:
1. e4 e5 2. Pf3 Pc6
Een aantal populaire schaakopeningen, waaronder de Ruy Lopez, het Koningsgambiet en de Schotse Opening, beginnen met dezelfde zetten.
Wat de Italiaanse Opening onderscheidt van de rest van de Open Partijen is de vroege ontwikkeling van de zogenaamde Italiaanse loper - de loper aan de koningszijde - naar veld c4. Lc4 vormt de derde zet van Wit. Wat er vervolgens gebeurt, kan rustig, heel rustig of met twee paarden tegelijk gebeuren.
Definiëren van de Italiaanse Opening
Zoals elke schaakliefhebber weet, is hun geliefde spel millennia oud. Het werd gespeeld in het oude India en Perzië; zelfs China heeft hun versie van het spel dat al in de eerste eeuw voor Christus werd gespeeld.
Daarentegen dateert het moderne schaken, de stijl die we vandaag de dag spelen, slechts een paar eeuwen terug.
Gezien de lange geschiedenis van het spel, is het logisch dat dezelfde schaakopeningen in meerdere partijen voorkomen. Het is dus logisch om deze gelijksoortige partijen onder één kop te groeperen.
Vanaf de 15e eeuw probeerden enthousiaste schakers de verschillende openingen en gambieten te organiseren.
Het oudste van dergelijke werken, het Göttingen-manuscript, is een werk van drieëndertig pagina's in het Latijn dat een dozijn partijen beschrijft, waaronder een versie van de Italiaanse Opening. Hier wordt het verwarrend.
De meeste schakers begrijpen dat de Italiaanse Opening een opening is met de volgende notatie:
1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Bc4
Soms wordt de naam van die opening echter door elkaar gebruikt met de uitgebreidere notatie van het historische manuscript, waarin ook het antwoord van Zwart voorkomt: de Giuoco Piano .
Superprof zet in deze blog in ieder geval de puntjes op de i door onderscheid te maken tussen de opening en de richtingen die deze opening spelers kan aanzetten.
Om duidelijk te maken dat andere Open Partijen, zoals de Schotse Opening, verschillen van de openingen waarbij de Italiaanse loper wordt gespeeld.
Giuoco Piano
Dit is de opening die in het Göttingen-manuscript is vastgelegd naast het Koningsgambiet en andere. Ondanks dat het 'het stille spel' wordt genoemd, suggereert het dat beide kanten van het bord hun stukken snel zullen ontwikkelen.
Overigens is die gangbare vertaling van het spel stil zijn niet helemaal correct. Het zou accurater zijn om het 'het niveau spel' te noemen, of nog accurater 'het spelplan'. De notatie is als volgt:
1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Lc5
Gezien de lange geschiedenis van de opening hebben verschillende belangrijke spelers hun enthousiasme erover uitgesproken, waaronder Greco en Damiano.
Wat zo opmerkelijk is aan de Portugese speler Damiano en de Italiaanse liefhebber Greco, beter bekend als Il Calabrese is het bewijs dat ze leveren voor het wijdverbreide enthousiasme van deze opening.
Hoewel ze bijna een eeuw uit elkaar lagen in de tijd en over een (destijds) onoverkomelijke afstand, was Giuoco Piano toch zo beroemd dat beide mannen erover schreven. Die populariteit bleef tot in de 19e eeuw bestaan.
In de 20e eeuw besteedden schakers meer aandacht aan schaaktheorie. Ze ontdekten dat de Ruy Lopez Opening dezelfde resultaten kon opleveren zonder veel van de risico's die inherent zijn aan dit spel. Naarmate schaakverdedigingen verfijnder werden, openden minder spelers met de Giuoco Piano.
Sterker nog, tegenwoordig hebben grootmeesters vaker een duidelijke voorkeur voor de volgende opening op onze lijst. Dat blijkt wel uit hoe vaak deze opening wordt aangehaald in toernooien en wedstrijden .
De volgende zet die Wit normaal gesproken zou doen is 4. c3 om meer controle over het centrum te krijgen, maar er zijn variaties, zoals het Evans Gambiet (4. b4) of door middel van rokade. Omgekeerd kunnen ze het zeer rustige spel inluiden.
Giuoco Pianissimo
Nu echt in het rijk van het 'stille spel', streeft Giuoco Pianissimo naar een langzamere opbouw door de pion van de koningin slechts één veld omhoog te verplaatsen.
Deze tactiek om confrontaties uit te stellen houdt de spanning in het centrum in stand en maakt tegelijkertijd de weg vrij voor positioneel spel. Het signaal voor die vertraging is 4. d3.
Er is een manier om de actie verder uit te stellen door eerst de paarden aan de koningszijde zo te positioneren dat ook zij de centrale pionnenstructuur ondersteunen.
Pianissimo's karakteristieke hoofdlijn zet naar d3 wordt dan de vijfde zet van Wit: 4. Pc3 Pf6 5. d3. Dit wordt Giuoco Pianissimo Uitgesteld genoemd.
Er zijn andere manieren om de confrontatie in het centrum uit te stellen. Bijvoorbeeld, Wit wil misschien wat meer ruimte claimen aan de damezijde door hun toren- en paard-pionnen te spelen.
Als ze echter hun (b4) loper in de terugtocht brengen, kan die uitgebreide pionnenstructuur gaan lijken op aspecten van de Ruy Lopez. Hoe ziet dit zeer rustige spel eruit? Hier is de notatie:
4. c3 Pf6 5. d3
Je vraagt je misschien af waarom Wit de pion van hun dame niet naar d4 brengt. Waarom stoppen bij d3. Dat is een mogelijke variatie; het heet de Italiaanse Gambit.
Het loopt niet alleen op zijn tenen weg van de stilte van de Piano- en Pianissimo-Openingen, het loopt voluit naar het centrum en werpt het wijd open. Het is een van de meest gebruikte variaties op de 'stille' spelvormen.
Twee Paarden Verdediging
Tot nu toe ging het vooral over wat Wit zou moeten of kunnen spelen. Laten we het nu over de Zwarte kant van het bord hebben.
Om de Verdediging met Twee Paarden in te roepen, hoeft Zwart niet de loperzet te spiegelen (3. Lc4 Lc5), maar plaatst hij zijn paard op de koningsvleugel op f3.
Dit is een vrij agressieve zet voor Zwart om te doen; het is een open uitnodiging voor Wit om de f2 pion van hun tegenstander aan te vallen. Zwart zou zich er inderdaad bij neer moeten leggen dat ze een pion verliezen als ze dit meer tactische spel willen bewerkstelligen .
Deze strategie toepassen suggereert een sterke, zelfverzekerde speler, zij het die op een lager niveau van competitie. Het is gespeeld door grootmeesters zoals Boris Spassky en Mikhail Tal.
Tegenwoordig schrikken spelers van dat kaliber echter toch terug voor 3. Bc4. Dat haalt de druk van Zwarts f7-pion, die de belangrijkste drijfveer is voor deze verdediging.
Veel schaakgrootmeesters en theoretici beweren dat de Twee Paarden Verdediging niet zozeer een verdediging is, maar meer een tegenaanval.
De bottom line is: als je Zwart speelt en je dapper voelt, probeer dan de Twee Paarden Verdediging. Op zijn minst ontdek je misschien of het werkt.
En als je nieuwsgierig bent en beter wilt leren schaken, dan moet je zeker het Damegambiet leren kennen ... maar dan niet uit de populaire serie.
De Hongaarse Verdediging
Als een manier voor Zwart om aan te geven dat ze een rustige partij willen, kunnen ze het nauwelijks beter doen dan de Hongaarse verdediging. Zwart beantwoordt de aanhoudende uitdagende 3. Bc4 van hun tegenstander met een milde 3. Le7.
Met de loper voor de koning geplaatst - wat aangeeft dat dat stuk klaar is voor actie, maar zich liever voorlopig gedeisd houdt - kan Wit het centrum domineren en zijn stukken ontwikkelen. Het enige probleem is dat Zwart minder ruimte en invloed heeft om te opereren.
Dat is een van de redenen waarom deze verdediging zelden op toernooiniveau wordt gezien, hoewel sommige grootmeesters met een sterke voorkeur voor positiespel hem wel hebben gebruikt.
Leuk schaakweetje: deze verdediging kreeg zijn naam via een correspondentieschaakspel tussen een speler in Parijs en een andere in Pest, Hongarije, halverwege de 19e eeuw. Hoewel hun namen verloren zijn gegaan in de tijd, geven documenten aan dat de verdediging bijna 100 jaar ouder is.
Doe mee aan de discussie: hoe verschilt de Franse Verdediging van de Hongaarse Verdediging? Welke heeft jouw voorkeur?
Andere Atypische Zetten die Zwart Zou Kunnen Doen
Veel schakers zijn van mening dat ze in het nadeel zijn als ze met zwart spelen. Sommige grootmeesters zien het trekken van zwart zelfs als een slecht voorteken, een voorteken dat hun naderende verlies voorspelt.
Wij beweren dat elke gelegenheid om te schaken een kans is om de zaken goed te laten verlopen en dat met Zwart spelen niet betekent dat je een partij onvermijdelijk verliest.
De truc is om alle opties te kennen die er zijn. Als je alle mogelijke zetten kent... oh, wacht: we moeten je nog een paar mogelijke zetten geven.
- De zogenaamde Semi-Italiaanse Opening - 3. d6: Tegenwoordig niet vaak meer gezien, ooit was het een zeer populaire reactie omdat het een solide positionering bood;
- Het Rousseau Gambiet - 3. f5: Een potentiële valkuil voor onervaren tegenstanders (Wit zou beter kunnen reageren met 4. d3);
- Over het algemeen is de reactie 3. h6 contraproductief, maar het kan effectief worden gebruikt omdat er geen onmiddellijke reactie of weerlegging voor is. Wees er echter op bedacht dat het je stukontwikkeling kost;
- Het Blackburne Shilling Gambit - 3. Pd4: Dit is geen echt gambiet en bovendien is het zwak. Echter, als je tegen een beginner speelt, kun je ze in een snelle schaakmat lokken.
De Italiaanse Opening is bedoeld om te spelen op de sterke punten van Wit, maar Zwart heeft net zoveel mogelijke variaties om uit te kiezen.
Je hoeft alleen maar uit te vinden welke je op welk punt in het spel moet gebruiken om de wedstrijd te winnen. Of, op zijn minst, je staande te houden. Ontdek nu hoe je de Siciliaanse Verdediging in je voordeel kunt gebruiken.
Vond je dit artikel leuk? Laat een beoordeling achter!
Laden...
