Niet iedereen heeft de mogelijkheid om op elk gewenst moment naar een live musicalvoorstelling te gaan.
Als je in Amsterdam, Rotterdam, Utrecht of een andere grote stad woont, kun je zeker een Broadway-productie, een heropleving van een geliefde show, of een revue bijwonen. Maar voor mensen die in de Achterhoek of diep in Groningen wonen, vereist het bijwonen van een voorstelling zorgvuldige planning.
Is het dan niet geweldig dat de technologie is gevorderd?
Tegenwoordig, met Blu-Ray schijven en high-definition televisies, vooral als je thuisbioscoop is uitgerust met surround sound, is er niets dat je ervan weerhoudt om in het comfort van je eigen huis te genieten van je favoriete Broadway-producties, alsof je in de beste theaterstoelen zit.
Zelfs voordat dergelijke technologische hoogstandjes je huis veranderden in een theater, werden musicals aangepast tot films die in bioscopen werden vertoond, althans totdat laserdiscs en videocassettes hun intrede deden.
Herinner je je 'Singin' In The Rain'? 'Fiddler on the Roof'? Beide waren oorspronkelijk Broadway-musicals voordat ze uitgroeiden tot cinematografische successen. "If I were a rich man..."
Inderdaad, rijkdom speelde een rol op Broadway en in de theaters van West End in Londen als het gaat om oude musical films.
Lang werd gedacht dat alleen welgestelde mensen zich dergelijk entertainment konden veroorloven; daarom werden musicals uit de jaren '40 en '50 zorgvuldig gemaakt om de midden- en hogere klasse aan te spreken. Dit geldt zelfs vandaag nog.
Een studie uit 2013 onthulde dat welvarender en beter opgeleide mensen de voorkeur geven aan jazzmuziek en muziektheater boven countrymuziek, heavy metal en rap. Zou beperkte toegang tot dergelijke "rijke" muziek al die tijd de barrière zijn geweest die het gewone volk ervan weerhield om van deze schatten te genieten?
Het aanpassen van de grootste musicals tot films was de perfecte manier om het speelveld gelijk te trekken.
In plaats van dat met een Tony Award bekroonde shows exclusief waren voor culturele centra in grote steden, kunnen muzikale verhalen nu elke uithoek van het land bereiken, eerst in de bioscoop en later bij mensen thuis.
Superprof duikt nu in enkele van de grootste titels die ooit het podium sierden en hun weg vonden naar het witte doek en/of de televisie.
De Gouden Eeuw van Oude Musical Films
Voordat we ons begeven in het glorieuze tijdperk van musicals uit de jaren '40 tot '60, vaak aangeduid als het Gouden Tijdperk (meestal van Broadway), laten we enkele feiten benadrukken:
- Muziek is al sinds mensenheugenis een integraal onderdeel van het theater.
- Opera's en operettes zijn muzikale voorstellingen, maar verschillen op verschillende manieren van musicals.
- Muziektheater, zoals we dat kennen, bestaat al sinds het midden van de 20e eeuw.
- Bepaalde elementen zijn voortgekomen uit het genie van Gilbert en Sullivan in Groot-Brittannië en Harrigan en Hart in de VS.
- In het Verenigd Koninkrijk zetten Edwardiaanse muzikale komedies het werk van Gilbert en Sullivan voort.
- Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam het Broadway-theater in New York City het voortouw in de productie van musicals.
Rond die tijd werd New York City het epicentrum van het muziektheater op het westelijk halfrond en is dat sindsdien gebleven.
Daarom verwijst het Gouden Tijdperk van Musicals meestal naar voorstellingen die dat illustere podium sierden, maar ook daarbuiten, inclusief het Lincoln Center en andere theaters in het theaterdistrict van New York.
Toevallig viel deze periode samen met nieuwe technologieën in de filmindustrie.
Na enkele hobbels en bobbels vervingen "de praatjes," zoals geluidsfilms werden genoemd, de stille films, waardoor het medium meer expressieve presentaties met zang mogelijk maakte. In filmtermen opende de jaren 1940 de deur naar extravagante musicals.
Een musical waar je wellicht mee bekend bent, is 'The Wizard of Oz.' Deze film werd opgenomen in 1939, maar het werd pas een hit toen hij tien jaar later opnieuw werd uitgebracht. Zo lang duurde het voordat de Amerikaanse musical aansloeg bij bioscoopbezoekers.
Een andere film uit die tijd die populair was bij het Amerikaanse publiek, is 'Oklahoma!', die het songschrijversduo Rodgers en Hammerstein op de voorgrond plaatste van de muzikale filmgolf.
Hun volgende twee grote titels, 'State Fair' en 'Meet Me in St. Louis,' waren uit hetzelfde hout gesneden, maar hun latere bijdragen - 'Cinderella' en 'The Sound of Music' - vestigden hun nalatenschap als een van de grootste makers van muziektheater.
Ze waren zo succesvol dat hun werk maar liefst 34 Tony Awards en 15 Academy Awards opleverde!
Voetnoot: Natuurlijk waren er vóór dit tijdperk van Broadway-musicals veel shows, waaronder 'Show Boat' en 'No, No Nanette.' Van beide werden films gemaakt, evenals van vele anderen die draaiden voordat filmstudio's de belangrijkste entertainmentfabrieken werden.
Nu, een theaterquizvraag: Wat zijn boekmusicals?
Andrew Lloyd Webber
Terwijl Irving Berlin, Lerner en Loewe, en het eerder genoemde songschrijversduo Rodgers en Hammerstein de Amerikaanse musicaltheaterrevolutie teweegbrachten, zette het werk van Andrew Lloyd Webber de podia in heel West-Londen in vuur en vlam (figuurlijk, natuurlijk).
Hij was nog maar een tiener toen hij werd voorgesteld aan zijn toekomstige samenwerkingspartner, Tim Rice. Hun eerste werk was 'The Likes of Us,' een musical over een filantroop die onderdak bood aan kansarme kinderen.
Hoewel de show nu goed wordt ontvangen, konden ze in 1965 geen investeerders vinden - sponsors die hen zouden helpen de voorstelling op te zetten. Onverschrokken gingen ze door met andere projecten.
Ze behaalden enig commercieel succes met andere samenwerkingen, maar het was pas met 'Jesus Christ Superstar' dat het duo een begrip werd.
De gelijknamige film uit 1973 was meer een echte film, opgenomen op locatie in Israël, maar de bijgewerkte videorelease uit 2000 leek sterk op de podiumvoorstelling. Natuurlijk bevatten beide versies de fantastische muziek.
En de hits bleven maar komen...
'Cats' was niets minder dan een fenomeen op het podium, brak wereldwijd records aan de kassa en hield de langstdraaiende toneelvoorstelling bij.
De filmversie werd rechtstreeks op video uitgebracht in 1998, bijna 20 jaar na zijn debuut in het New London Theatre.
De reeks hits leidde ertoe dat sommige theaterliefhebbers verklaarden dat Baron Lloyd Webber de meester was van het conceptuele muziektheater, maar het was 'Cats' die het tijdperk van de megamusical inluidde.
Onder alle muziek en voorstellingen waar Lloyd Webber aan heeft bijgedragen, is misschien geen enkele bekender dan 'The Phantom of the Opera.' Zoals veel van zijn andere werken, heeft dit verhaal zijn wortels in de literatuur - een Franse roman van Gaston Leroux.
Opnieuw was er bijna 20 jaar tussen het podiumdebuut van 'The Phantom' in Her Majesty's Theatre in West End en de filmpremière.
Sommigen zijn geneigd Broadwayshows te beschouwen als het begin en het einde van het muziektheater. Duidelijk is dat degenen die dat denken, het theatrale genie van Andrew Lloyd Webber uit Groot-Brittannië over het hoofd zien!
Doe mee aan de discussie: Zijn jukebox-musicals theatergoud of een luie shortcut?
Disney Musical Films
Wanneer iemand zegt dat ze tickets gaan kopen om de nieuwste komische musical te zien, is een Disney-film niet bepaald het eerste waar je aan denkt.
In feite is Disney betrokken geweest bij musicals sinds het begin van het genre; hun allereerste geanimeerde langspeelfilm was 'Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen.'
Je herinnert je vast wel deuntjes als 'Whistle While You Work' en 'Hi-Ho, Hi-Ho'?
Omdat het geanimeerde werken zijn, categoriseren mensen ze vaak als kinderentertainment, wat ze zeker zijn. Maar als je er goed over nadenkt, zijn veel Disney-films inderdaad musicals.
Neem bijvoorbeeld 'The Lion King.' Het is Disney's 32ste volledig geanimeerde langspeelfilm. Gedenkwaardig en meeslepend, het zet de traditie van de studio voort om muziek te verweven in een boeiend verhaal.
Niet al het werk van Disney Studios uit die tijd was geanimeerd. Denk aan 'Mary Poppins' en 'Beauty and the Beast' - een verhaal dat ze kennelijk zo waardeerden dat ze zowel een geanimeerde als een live-action versie maakten.
Aangezien zoveel Disney-liedjes mainstream pophits worden (denk aan 'Let It Go'), zou je geneigd kunnen zijn om veel van hun muzikale films te beschouwen als pop/rock musicals... maar dat zou niet juist zijn!
Musical Films Vandaag de Dag
Als, zoals aan het begin van dit artikel vermeld, het doel van musical films was om het genre aan een breder publiek te introduceren, dan is dat zeker gelukt.
Iedereen die 'Go The Distance' (Hercules, 1997) zingt als ze inspiratie nodig hebben of 'Hakuna Matata' als ze gelukkig zijn, getuigt onbewust van de alomtegenwoordigheid van de Broadway-musical.
Wat betreft Broadway-theaters...
Recentelijk zien we een omkering in de volgorde waarin voorstellingen worden geproduceerd en uitgevoerd. In plaats van dat een nieuwe musical succes vindt op het podium en vervolgens wordt aangepast tot film, ervaren bioscoopbezoekers nu als eerste nieuwe musicals. Radioliefhebbers worden tegelijkertijd getrakteerd op hits uit de film.
En vervolgens komen de muziek en de teksten op het podium, meestal voor een beperkter publiek dan de film. En we hebben het hier niet alleen over Disney-films; dit geldt voor een grote verscheidenheid aan musicals.
Denk bijvoorbeeld aan de Hollywoodfilm 'La La Land' uit 2016... maar het is duidelijk dat Disney hierin het voortouw neemt. De 'The Lion King'-podiumshow was een sensatie en 'Frozen' kreeg lovende kritieken.
De ironie is dat, terwijl sommigen niet gezien willen worden bij een Disney-filmpremière, het Broadway-debuut van 'Frozen' juist een waar evenement is.
Misschien zullen alleen musical films overleven, en misschien is dat maar goed ook. Je hoeft niet te wachten op een heropleving van 'My Fair Lady' die het land doorkruist; ga gewoon naar je dichtstbijzijnde videotheek - of nog beter, stream het via je favoriete digitale service.
Nu, om je vragen over het muziektheater te beantwoorden: wat is een revue-musical?
Vond je dit artikel leuk? Laat een beoordeling achter!
Laden...
